(Խոսք՝ Ս. Շահազիզի
Երաժշտ.՝ ժողովրդական,
ԿՈՄԻՏԱՍԻ մշակմամբ և գրառմամբ)
Ես լսեցի մի անուշ ձայն,
Իմ ծերացած մոր մոտ էր,
Փայլեց նշույլ, ուրախության,
Բայց ափսոս, որ երազ էր։
Կարկաչահոս աղբյուրն այնտեղ,
Թավալում էր մարգարիտ,
Նա հստակ էր, որպես բյուրեղ,
Այն երազ էր, ցնորամիտ։
Եվ մեղեդին, տխուր մայրենի,
Հիշեց մանկության օրեր,
Մորս համբյուրն, ես զգացի,
Ա՛խ, ափսոս, որ երազ էր։
Կրծքին սեղմեց, կարոտագին,
Աչքերս սրբեց, շատ թաց էր,
Բայց արտասուքս, գնում էին,
Ա՛խ, այդ ինչու՞ երազ էր...
Hooshere еще тексты
Оценка текста
Статистика страницы на pesni.guru ▼
Просмотров сегодня: 1