1. Nad światem czarne chmury nienawiści wieje wiatr, Dzieci czerwonych pól wyrosły z ziemi wieków zła, I tylko nieme krzyki tak wysoko wznoszą się, By znowu nie uderzyć rozbić się o ludzki gniew!
Ref. Spalone w ogniu skrzydła ich, Z czerwonych pól dobiega krzyk, Skąpane są dziś w morzu krwi, Synowie córki ludzkich krzywd!
2. Bez wiary i nadziei patrzą w przyszłość swą od lat, A serca ich rozdziera ten skrywany ból i strach, Od wieków deszcz tej ziemi gasi wciąż pragnienia zła, Czas nienawiści nadszedł zbiera plony śmierci kat!
Ref. Spalone w ogniu skrzydła ich, Z czerwonych pól dobiega krzyk, Skąpane są dziś w morzu krwi, Synowie córki ludzkich krzywd!
3. Marzenia dzieci pochowały dawno gdzieś, Ich nieme krzyki po świecie niosą się, Cierpienie im od wieków przeznaczone jest, Wołają wciąż by zły czas skończył się!
Ref. Spalone w ogniu skrzydła ich, Z czerwonych pól dobiega krzyk, Skąpane są dziś w morzu krwi, Synowie córki ludzkich krzywd!
Spalone w ogniu skrzydła ich, Z czerwonych pól dobiega krzyk, Skąpane są dziś w morzu krwi, Synowie córki ludzkich krzywd!
Synowie córki ludzkich krzywd! Ludzkich krzywd! Ludzkich krzywd!