(Verse: AiD) O deyir bu həyat düzələr yenə O sevin o gözdən süzülər yenə Onun ən sonuncu günləri xoşbəxt quşlar qatarına qoşular yenə O solan həvəsi cücərər yenə O rahat yatacaq gecələr yenə Biləcək bu həyatda gərəkli insandı, bir gün güləcək yenə
Bakı, səndən uzaqlaşdıran şosseylə Maşında HOST, qulağımızda Krecin nəğməsiylə Yolumuz Şamaxı istiqamətində füsunkar duman, mühərrikin səsi, diksinirdi dincələn botanika Bir az var dinamika yarpaqlar əsir, buludlar bezir, yol uzanır, uzandıqca beyin bezir Hiss edirik saniyələr ömrümüzdən gedir, ağacları döngələri saya-saya Bu yolumuzun tək səbəbkarı olan şəxs Onun üzünə həyatı bir qədər kobud və biraz tərs Son dərəcə inamsız, o artıq Allaha da qarşı Həyatından narazı bu yaşda həyata qarşı Ömrünü həsr etmiş xalça toxumağa, vaxt ayırmamış yazmağa, oxumağa Kəndin ən ucqar ucunda mövcud xalça fabriki Onunla eyni qocaldı, köhnəlib söküldü amma vaxt vardı ki O barmaqlar iynələrlə möcüzələri həyatı keçirib fəxr edirdi əsərlərlə Zibilə qalsın burokratiya sökülsün! Əmri verən o əllərdə bu işə sərf edilmiş o illərdə Boşa mı getdi görən tək bir işdi əlindən gələn Hər insanın öz marağı yaranır həyata gələndən Onun marağı incəsənət, gözəllik yaratmaqdı Bizim işimiz sadəcə dinləməkdi
\"40 il əvvəl mən də cavan idim Mənim də öz arzularım var idi Çoxu indi heç yadıma da gəlmir Bir neçə rəfiqəmlə həyatdan danışardıq Bəziləri yoxdu indi, bəzilərisə köçüb artıq Heç vaxt düşünmürdüm ki, gedim mən də şəhərdə yaşayım Bilirsən, kənd yeri elə bil ki, ayrı dünyadı Hamını tanıyırsan, xeyir-şərini bölüşürsən Axşamlarsa bir həyətdə yığışıb gülüşürsən Qızımı ərə vermişəm artıq, indi o Bakıda yaşayır Hər dəfə deyir amma nəsə yadımda qalmır haradı Sağolsun bayramlarda gəlir mənim qayğıma qalır Həmin o xoşbəxt saniyələri zaman əlimdən alır Çox böyük sürətlə gedir o qatarlar Hansı ki, adi gülüşü bahasına satarlar Nə edim mən ki adi insan doğulmuşam Mən də bu maddiyat bataqlığında boğulmuşam Yerinə tikilər yəqin otel ya da elə bir şey Nəyimə lazımdı yaddaş unudulacaqsa hər şey İnanırsan 60 il bəlkə ondanda çox Mən burda sevinc qarşılığında həyat verdim Ömrümdən kəsib illəri çoxuna dayaq verdim Cavanlıq