Bizim neçə ilimiz qalıb dost? Görəsən payız hansı yarpaqları tez tökür? Görəsən nə qədər təsirli olacaq epiloq? Zaman qəbir qazdıqca insanlar da ev tikir Zaman qırılmış ümidlərin son qərarı mənzili İnsanlar torpaqdan düzəlmiş çirkli oyuncaqlar Şəhər çoxdan bürünüb boz əlcəyli magistrallar Otağın bir küncündə çirki oyuncaqlar Yenə də sən gülürsən.Nəyə gərək eroniya? Ovucun qırışlarına hopur taley xətlərimiz Uzaqda piano, qonşu otaqda son melodiya Danış danışım məndə qucaqlaşsın dərdlərimiz Cənnəti tapmadıq biz. Nöqtələr oldu vergül Qısa bir qapanmadan sonra suallar çoxaldı. Arzular yerinə yetdi amma ucuz xislətimin İçimdə şükürlər yox yenə də dualar çoxaldı
Onun qızıl saçları ağlımdadı. O mənim acı günlərimin ən xoş xatirəsi Palçıqlar iz qoyurdu ayaqlarım közərdikcə O mənim cəhənnəmlə cənnətimin rabitəsi Sonuncu həyat dərsi , ilk öpüş fəlsəfəsi Sonuncu ümid rəqsi , son görüş mənzərəsi Sonuncu dayanacaqda vaqonlarda son sərnişin Sonuncu sərnişinin köhnə tozlu pəncərəsi Cırılmış pencəyinin cibində qadın şəkli Həyat mürəkkəbliklə yazılmış mürəkkəb həyat O çoxdan ölmüş bir sevginin canlı abidəsi Qırılar ilk toxunuşdan bil ki düzəlməz həyat Sənin taleyin mənim taleyimlə ekiz qardaş Gəl oturaq, bir az danışaq, bir az Allahdan Sən odun tök ocağa, Mən yazım bir iki misra Yapışaq balıqlar tək ölümə çəkən qarmaqdan biz..
Səni basdırdığım torpaqda qızıl güllər əkdim Bir gün gələr ki o güllərdən gələr sənin ətrin Keçmişin rəflərində itib batmış bioqrafiyam Onun sonuncu səhifəsində qaldı sən in sətrin Məni bir kölgə sandın.dəhlizin divarlarından, Asılmış rəsimlərdə əbədi qaldı sənin şəklin Sən ümid notlarından yazılmış ideal sinfoniya Mənim əllərim əsdi mən drijor mənim səhvim Qurumuş boş cümlələr, Mavi gözlər yalançı Bu dört divarın içində sığmır içimə mənim dərdim Sən mənim parçalanmış gözlərimdə ilham pərim Mən sənin sevgi sərhədində son tikanlə məftil Qəfil küləylər əsdi bir anlıq durdu nəbzim Zərif işartılarda gözümə gəldi sənin əksin Bu qəribə incə fobiya.bəyaz bayraq və təslim Sonuncu dərs son baharda bitdi mənim fəslim