Муз і сл Мікіта Найдзёнаў
Мне больш няма, чаго чытаць твой п’яны твітар.
Ты сама забылася нібыта,
як трымала нас з табою моцна,
ды як спякотна нам было ад сонца.
Я кожны твой харэй пакіну назаўжды,
ты толькі не хварэй ў лютаўскія дажджы.
Ад гэтай цішыні нікуды не ўцячы,
як можна што – змяні, ды толькі не маўчы.
Зрабі тату з сяброўкамі напамяць,
ну а я знайду яшчэ каго паспаміць.
Нам не суджана з табой ісці, напэўна,
ды толькі голас твой гучыць напеўна.
Я кожны твой харэй пакіну назаўжды,
ты толькі не хварэй ў лютаўскія дажджы.
Ад гэтай цішыні нікуды не ўцячы,
як можна што – змяні, ды толькі не маўчы.
Не маўчы, не маўчы.
HURMA еще тексты
Оценка текста
Статистика страницы на pesni.guru ▼
Просмотров сегодня: 2