Krummi svaf í kletta gjá, - Kaldri vetrar nóttu á, Verður margt að meini; Verður margt að meini; Fyrr en dagur fagur rann Freðið nefið dregur hann Undan stórum steini. Undan stórum steini.
Allt er frosið úti gor, Ekkert fæst við ströndu mor, Svengd er metti mína; Svengd er metti mína; Ef að húsum heim ég fer, Heimafrakkur bannar mér Seppi´ úr sorpi´ að tína. Seppi´ úr sorpi´ að tína.
Öll er þakin ísi jörð, Ekki séð á holta börð Fleygir fuglar geta; Fleygir fuglar geta; En þó leiti út um mó, Auða hvergi lítur tó; Hvað á hrafn að éta? Hvað á hrafn að éta?
Sálaður á síðu lá Sauður feitur garði hjá, Fyrrum frár á velli. Fyrrum frár á velli. \"Krúnk, krúnk! nafnar, komið hér! krúnk, krúnk! því oss búin er krás á köldu svelli. krás á köldu svelli.\"'
Спал ворон в горах Холодной ночью зимней, Здесь нечего есть, Не сыскать тут корма, А раньше жилось ему лучше намного. Высунул он своей замёрзший клюв Из-под камня большого, Из-под камня большого.
Спал ворон в горах, Спал ворон на скалах, Оледенели горы кругом, И ничего не осталось на берегу. Голодно у меня в животе, Пусто у меня в животе, А если к жилью я осмелюсь, подлечу – Со злостью отгонит меня Пёс от миски своей, Пёс от миски своей.
Спал ворон в горах, Спал ворон на скалах. Скована льдом земля, И пустота на полянах лесных, Смотрят птицы и ищут, Смотрят птицы и ищут... А я ищу на пустырях, Но много травы в гейзерах – Только это и остаётся мне