тры як месяца святло што трапеча на лiсце я стаю ля вакна астываю па крысе
чую голас нбы у сне усё магчама зменiцца мае каметы праляцяць вакол малой мядзведзiцы
ляцi няма на небе зорак чаму я не пазнаю нябёсы згарэлi i палымнее золак у iм, знiкаюць нашы лёсы
Для мяне напэуна усё для мяне напэуна усё я сказаць сабе пасмеу я сказаць сабе пасмеу развiтацца трэба так развiтацца трэба так как нi пакiдаць надзей дагарае неба край мне пакуль няверыцца што пакуль я для цябе цень малой мядзведзiцы
ляцi няма на небе зорак чаму я не пазнаю нябёсы згарэлi i палымнее золак у iм, знiкаюць нашы лёсы