Незнаёмае за руку мяне бярэ и вядзе. Незнаёмае. Нечаканае падзялила нас як ноч и дзень. Нечаканае.
Няма никога ближэй, але так далёка ляциць ад зорки прамень алё ци ёсць яшчэ тая зорка
Невымоунае и роднае у кожным сне. Невымоунае. Непазбежнае тваёю малитваю абдыме мяне. Непазбежнае.
Няма никога ближэй, але так далёка ляциць ад зорки прамень алё ци ёсць яшчэ тая зорка
Ведаю, ведаю : кали я пайду, нам будзе адразу лягчэй Але усё роуна я сляпы кали не бачу тваих вачэй Не будуць гуки и галасы, але, усяроуна мне падаецца Быццам бы я амаль глухи, кали не чую тваё сэрца Ведаю, ведаю : кали я пайду, нам будзе адразу лягчэй Але усё роуна
Няма никога ближэй, але так далёка ляциць ад зорки прамень алё ци ёсць яшчэ тая зорка