Не сустрэліся ні разу мы з табою за вайну, А твае лісты з маімі стрэчу мелі не адну. Кожны раз на паўдарозе сустракаюцца яны: На вайну твой ліст імкнецца, мой спяшаецца з вайны.
Праз дажджы ляцяць, праз буры, Быццам тыя галубкі, Не залежацца на пошце Нецярплівыя радкі. Толькі кінь лісток у скрыню, Ён сваёй дарозе рад, Дойдзе, знойдзе, не загіне, Жыў бы толькі адрасат.
Так да нас лісты прывыклі, хоць без адраса пусці. Усё роўна ліст, як голуб, — не саб'еш яго з пуці. Так ім любы пуцявіны, Што да нас з табой вядуць, Быццам зерні за навіны З нашых рук яны клююць.