yol arkadaşım gördün mü duydun mu olup bitenleri kıskanıyor insan bazen basıp gidenleri yalnız aşmışız iyice üstelikte alışmışız hiç beklentimiz kalmamış dosttan bile
korkular basmış dünyayı, şimdi bir semt adı vefa kutsal kavgalardan bile kaçan kaçana anlaşılır gibi değiliz tek bedende kaç kişiyiz hem yok eden hem de tanık,ne esaslı karmaşa
ben sana küsüm aslında, haberin yok koyup gittiğin yerde kötülük çok kime kızayım, nazım senden başka kime geçer benim sensiz kolum bacağım,ocağım yok.
Sen esas alemi seçtiğinden beri Ben o saniyede bittiğimden beri Dünya bildiğin dünya,dönüp duruyor işte Uzun uzun konuşuruz birgün son İstanbul beyi