У цемры ночы прыходзяць да мяне Пачварау ценi, их бачу я вакол сябе. Яны мне кажуць, што толькi з-за мяне, Смерць забiрае у пекла душы усе.
Гэй, ратуйце! Гэта усё не можа быць са мной! Я толькi ратавау старанна увесь лёс свой. Не ведау - за усiм што я рабiу, Нябачны вораг з усьмешкаю сачыу.
Вораг той – хто ведае усё пра цябе, А не той, хто прымушае душу верыць. Прыйдзе дзень, нарэшце ты пазнаеш, Што такое жыццё, а што – смерць.
Трэба у лепшае верыць- Свет не будзе шэрым.
Кожны з нас, аднойчы сэрцам адчувае Як над нiм праклён былых часоу лунае. Шмат такiх на свеце нас бывае - Трэба выйсцi з гэтых радоу!
Трэба у лепшае верыць- Свет не будзе шэрым.
Вораг той – хто ведае усё пра цябе, А не той, хто прымушае душу верыць, Прыйдзе дзень, нарэшце ты пазнаеш, Што такое жыццё, а што - смерць.