Sözümona insandım hamsiydim buğulandım koynumdaki hatunu havva anamız sandım beyazıt kulesiydim hem kumkapıdaki yangın arap itfaiyeci ilen kendi derdime yandım pir sultandım abdaldım düz rakıya dadandım çekip çekip kafayı anacığımı andım banazdaydı bazlamam ve radyodaki reklam yaşamı yandaş sayıp bana bir ekmek bandım arşa vardı feryadım firazda kör kadıydım kararsızlıktan cayıp katlime karar aldım gül benizli isyanım eksi çıktıkça kanım arta durdu bicanım ben ölsem ölsem bile dipdiri o sol yanım