Όλα σε θυμίζουν, απλά κι αγαπημένα, πράγματα δικά σου, καθημερινά σαν να περιμένουν κι αυτά μαζί μ’ εμένα νά ’ρθεις κι ας χαράξει για στερνή φορά.
Όλη μας η αγάπη την κάμαρα γεμίζει σαν ένα τραγούδι που λέγαμε κι οι Δυο, πρόσωπα και λόγια και τ’ όνειρο που τρίζει, σαν θα ξημερώσει τι θα ’ναι αληθινό.
Όλα σε θυμίζουν, απλά κι αγαπημένα, πράγματα δικά σου, καθημερινά.
Όλα σε θυμίζουν, κι οι πιο καλοί μας φίλοι. Άλλος στην ταβέρνα, άλλος σινεμά. Μόνη μου διαβάζω το γράμμα που ’χες στείλει πριν να φιληθούμε πρώτη μας φορά.
Όλη μας η αγάπη την κάμαρα γεμίζει σαν ένα τραγούδι που λέγαμε κι οι Δυο, πρόσωπα και λόγια και τ’ όνειρο που τρίζει, σαν θα ξημερώσει τι θα ’ν’ αληθινό.
Όλα σε θυμίζουν, απλά κι αγαπημένα, πράγματα δικά σου, καθημερινά.