Fjalët s'janë si gjethet që bien në vjeshtë zemrat lidhen bashkë me një fjalë të thjeshtë ndaj premtimin tënd me asgjë nuk e ndërroj çastet tona aq të bukura si t'i harroj
Ç'ti them pishës sonë që për ne po bleron ç'ti them detit, hej, që për ne kaltëron ç'ti them vjeshtës vallë që po pret dasmën tonë çfarë t'i them unë këngës që në shpirt po më trazon
Ti kthehu, se të dua dua si vetë jetën siç do njeriu syrin e vet si toka që pret diellin të agojë po ku ke humbur që s'të shikoj
Të kërkoj në ëndërrime deri vonë nëpër tingujt e gëzimet ku mungon në thellësi të zemrës time të kërkoj të kërkoj e të kërkoj
Ti patjetër do të kthehesh se më do hap dritaren e gëzimit dhe më zgjo kam besim te zemra jote dhe shpresoj dashurinë do ta jetoj