Kall sat undir kletti
og kordur sínar sló.
Hann hafði skegg svo skrýtið
og skögultönn, og hló.
Hann hafði skegg svo skrýtilegt
og skögultönn, og hló.
Huldan upp í hamri
heyrði ljúfan klið,
hún læddist út úr hamri
og lagði eyrun við.
Hún læddist út úr hamrinum
og lagði eyrun við.
Síðan hefur hvorugt
hér um slóðir sést.
Sá gamli var víst ekki
eins gamall og hann lést.
Sá gamli var víst ekki nærri því
eins gamall og hann lést.
Islandica еще тексты
Статистика страницы на pesni.guru ▼
Просмотров сегодня: 1