שטייט זיך דאָרט אין געסעלע
שטיל פֿאַרטראַכט א הייזעלע,
דרינען אויפֿן בוידעם-שטיבל
וווינט מײַן טיַיער רייזעלע.
יעדן אָוונט פֿאַרן הײַזל
דריי איך זיך אַרום,
כ´גיב אַ פֿיַיף, און רוף אויס : רייזל,
קום, קום, קום!
עפֿנט זיך א פֿענצטערל,
וואַכט אויף ס´אַלטע היַיזעלע,
און באַלד קלינגט אין שטילן געסל
אַ זיס קול, ס´רעדט רייזעלע :
- נאָך אַ ווײַלע וואַרט, מיַין ליבער,
באַלד וועל איך זיַין פֿריַי,
גיי זיך נאָך אַ פּאָר מאָל איבער -
איינס, צוויי, דריַי !
גיי איך מיר אַ פֿריילעכער,
זינג און קנאַק מיר ניסעלעך,
הער איך אויף די טרעפּלעך שפּרינגען
אירע דראָבנע פֿיסעלעך,
שוין אַראָפּ פֿון לעצטן טרעפּל,
כ´נעם זי ליב אַרום,
כ´גיב איר שטיל אַ קוש אין קעפּל -
קום, קום, קום !
- כ´וויל דיך בעטן, דודל,
זאָלסט אַרויף נישט פֿי
Itzhak Perlman еще тексты
Оценка текста
Статистика страницы на pesni.guru ▼
Просмотров сегодня: 1