спі бо не ведаеш ты як ў ранку прачнуўся я заўсёды бога малю, каб ён толькi не адвярнуўся снег халоднай рукой да сумных людзей дакрануўся я бачыў як мяне пахавалі і роднай зямлёй захлынуўся спi я твой сон зберагу і больш не аб чым не турбуйся ноч што парвала цела маё на зоркі ты імі любуйся а аднойчы імя маё ты накрасиш нажом на кафэ прыдарожным мёртвых не купіш за грошы прабач так будзе з кожным
краіна не можа дыхаць ад бруду і я не буду хутка напэўна малюнкі ў кнігах заплачуць крывёю калі скончыцца свята жыцця надыдзе ціхі супакой і я буду глядзець на вогнішча хаты я за цябе памашу ім рукой мне нехта казаў што да мяне тут усё было добра па іншаму было ўсё усе былі пэўна на птушак падобныя а сёння я моўчкі прайшоў міма свежых расстраляных сцен павер ня гераін нас заб'е мы адзін аднаго заб'ём