Я тону в глазах как в синем океане, Я заплыл глубоко, но не видна дна. Там ты одна, в глубине души. Но заплыв глубоко, дна не достигая, Заблудились вдвоем в твоем мире, В моем лире, я надеюсь, ты найдешь себя. А я также в сером дыме табака растворяю облака, Не жалея чувства бедного слабака. Я один, ты одна, мысли допоздна, Свет мелькает в океане твоих глаз. Только звезды знают что там впереди ждет нас, Твоих нежных фраз не забыть мне никогда. Ты ушла от тепла в холода, Оставляя одного в огне. Пламенная страсть сжигает меня, Оставляя за собой пепел во мгле...
Сенің келбетің көз алдымнан кетпеуде, Саған деген сезімді бастадың шектеуді. Тектеуді қоймай қызғандырдың басқаларға, Қасқаларға амал бар ма жерге тасталарға? Иә, сені өзгерту қолымнан келмеді, Сен бе едің менің жанымда болатын. Бірақ білесің бе, мен оған үміттене сенбедім, Қажеті жоқ мені басқалармен теңеудің. Сені бақытты етуге тырыстым қолымнан келгенше, Ал сен болсаң жылудан жалығып, суыққа бет бұрдың. Неғылдың? Не істедің? Лаулаған сезімді сөндірмей, Жалғыздықта жануымды тіледің. Білмедім осы сезімге өзім күйіп қалатынымды, Осындай әуен жазатынымды білгенде Уақытша махаббат оқиғаның кейіпкері болмас едім...