Pan oeddwn ar frig noswaith yn y gwŷdd, yn y gwŷdd Yn gweithio ngrefft mewn gobaith yn y gwŷdd Meddyliais wrth fy hunan Na wyddwn pa mor fuan Er dwysed oedd fy amcan yn y gwŷdd, yn y gwŷdd Y cawn ymado’r cyfan yn y gwŷdd, yn y gwŷdd
Am hyn gadawaf canu yn y gwŷdd, yn y gwŷdd I fynd o’m gwisg i gysgu yn y gwŷdd Os gofyn neb trwy’r gwledydd Un pryd pwy oedd y prydydd Mab sydd yn disgwyl beunydd yn y gwŷdd, yn y gwŷdd Cael nef a daear newydd yn y gwŷdd, yn y gwŷdd
When, at the edge of night, I was working in hope in the wood, It occurred to me that, however profound my intention, I would never know when my time would end, in the wood.
I will finish singing to go from dress to sleep, in the wood If anyone should ask who the poet is (It is) a son who daily expects a renewed heaven and earth, in the wood