J:МОРС - Дзесьці | Текст песни

• Тексты песен
• J:МОРС
• Дзесьці

Дзесьці на Шары ў абшары, мне помніцца,
паміж паўднёвым і паўночным полюсам
хлопчык з дзяўчынкай дыхалі ветрам
ды пакахалі, напэўна, ад гэтага.
Марылі мары, гулялі ў мафію
ды выдумлялі сабе біяграфію.
Спалі на кафлі ў ваннай у спякоту,
жылі і не ведалі, што будзе потым.
Але ў яе вачах выйсьце,
у яго вачах толькі выхад на дах.
Аднойчы ўсё скончыцца раптам.
Напэўна не так, як чакаць было варта.
Ёй будзе няёмка, ён будзе трымацца
да самых апошніх прыдуманых слоў,
і доўга яшчэ будзе весьці з гудкамі размову.
І доўга яшчэ будзе весьці з гудкамі размову.
Дзесьці.

Дзесьці ў абшары на Шары, мне помніцца,
паміж паўднёвым і паўночным полюсам
хлопчык з дзяўчынкай згубілі каханьне
нясьмелае, чыстае, сьветлае, ранняе.
Яно пажыло ды растала ў паветры
забытае так незваротна Сусьветам.
Яе нехта бачыў аж па-за экватарам,
ён трапіў у ЧАЭС ды памёр ліквідатарам.
Але ў яе вачах выйсьце,
у яго вачах толькі выхад на дах.
Аднойчы ўсё скончылась раптам.
Напэўна, не так, як чакаць было варта.
Ёй стала няёмка, а ён усё трымаўся
да самых апошніх прыдуманых слоў,
і потым працягваў доўга з гудкамі размову.
І потым працягваў доўга з гудкамі размову.