Bris bris puste meg i nakken Det blir kaldt i frakken og kroppen skrike kom bris bris, sett meg fri Skru på sirenen og gje meg varige mèn
Bris gjer meg roser i kinnet, tar vekk vonde minner Bris du har stengt oss inne. Du vinner, du vinner
Mitt navn er Kristopher, eks lokomotivfører sønn av en skipsreder. Eg var hans stedfortreder Eg blei tatt hånd om av ei nonne i et kloster Eg gjekk i tjeneste for mitt land og kom heim som krigsoffer Og eg blei lam i frå livet og ner Og mitt navn blir ikkje lenger nevnt når folk ber For ingen husker gamle Kristopher Han som redda fem liv for sjølv å bli et krigsoffer
Bris gjer meg roser i kinnet, tar vekk vonde minner Bris du har stengt oss inne. Du vinner, du vinner