Eg gjekk sju år på et akademi Intellektuell lobotomi Alt eg kan får plass på et papir Dager kommer, så forsvinner de Så nettene, men ingen husker de Koss i Helvete vett du kva du skal bli
Sjøl om du er naturlig født, betyr det ikkje at du får en naturlig død
Åh, nå går me snart inn i vintertid Åh, som er like vakker som sommertid Snøen daler som fjær der han ligger kvit Og venter på at våren skal bli fargerik Og tenk han som slepper å tenke på Alt det som går an, opp i mot alt det som ikkje kan gå an Men han må jo vær død
Sei meg kor i frå er kreativitet Drømmer som blir til virkelighet Hvis du kan tenka det, er det realitet Kenneth? Koffor sjå på det ukjente som en banalitet Når en drøm er frihet i all enkelhet Like simpelt som en tone på trompet Og sett at eg kan lesa inni handa di Eller i stjernene, som et alternativ Kva skal du sei hvis me treffes igjen i neste liv? Då skal du vel sei Hei hei hei. Skal du denne vei? Hei hei hei. Visst faen skal eg denne vei!