Таму, таму каде што никој не ме знае ниту препознава, таму ќе барам да ми биде мое ново дома како она, како она некогаш, но никој не знае и никој не може да свати барем еден дел од се што минало и поминало...
Тешко ми е тешко, толку многу тешко, за се што си оди, не запира, боли. Тешко ми е тешко, толку многу тешко, за се она знај, за се што си има свој крај.
Немам, немам ништо повеќе да ви кажам јас, зошто кога река тече, таа тече бесшумно и немо без глас, а јас река сум, што се излива од две страни а никакви трагови не остава, таква сум ви јас...
Тешко ми е тешко, толку многу тешко, за се што си оди, не запира, боли. Тешко ми е тешко, толку многу тешко, за се она знај, за се што си има свој крај.
И ќе ме моли, ќе ме моли ова небо за прошка еден ден, а јас простувам многу лесно зошто, тешко ми е тешко...