Í húmi næturstormanna, stormanna
Við dönsuðum við brestina
Er sál min hrópar nú er nóg, nú er nóg
Mun ég finna mína innri ró
Glæðurnar loga enn inn í mér
Hitinn magnast af stað ég fer
Ég er hér ennþá, ég hik ́ekki meir brýst
Gegnum storminn óstōðvandi, úo…
Ég rís ofar ōllu og ég stend á eftir sterk
Inní vindaugað
Nú held ég af stað ég hik’ekki meir
Allt sem ég hef óttast mun hverfa þar
Úo… úo… óstōðvandi
Þó mér líði sem vanmáttug, vanmáttug
Breið’úr vængjunum og hef mitt flug
Glæðurnar loga enn inn í mér
Hitinn magnast af stað ég fer
Ég er hér ennþá, ég hik ́ekki meir brýst
Gegnum storminn óstōðvandi, úo…
Ég rís ofar ōllu og ég stend á eftir sterk
Inní vindaugað
Nú held ég af stað ég hik’ekki meir
Allt sem ég hef óttast mun hverfa þar
Úo… úo… óstōðvandi
Að brjótast inní mína skel, mína skel
Í eigin hendur fel
Hendur fel
Úo… úo… óstōðvandi, treysti á mig
Komin á skrið, óstōðvandi
Karlotta Sigurðardóttir еще тексты
Оценка текста
Статистика страницы на pesni.guru ▼
Просмотров сегодня: 1