Ці то сон
у цябе,
ці то ява?
Намалёвана альбо жывая?
Пэўна, я.
Гэты бор дзе віюцца шляхі.
Неба, месяца вока закрыла,
засынае і свет засынае,
усё вакол - цішыня…
Ты спазнішся –
нічога такога!
Дачакаюся на ранейшым месцы.
Я чакаць буду доўга, жалезна,
І прыходзіць сюды бездакорна…
Помніш шлях? –
Масток пераходзіш,
там сцяжынка, што знакам пытання.
Сцежка вузкая, рэчка п'яная,
звілістая, безыменная…
Калі прыйдзеш… як цень прамільгну…
А чаму - і сабе не скажу,
не набліжуся, не абдыму.
Ты прабач мяне і не крыўдуйся.
Ты прыходзь жа яшчэ, не забудзься!
Мо, зраблюся цяплей, мо, зраблюся смялей,
Не схаваю імя ад цябе…
Ты спазнішся –
нічога такога!
Дачакаюся на ранейшым месцы.
Я чакаць буду доўга, жалезна,
І прыходзіць сюды бездакорна …
Помніш шлях? –
Масток пераходзіш,
там сцяжынка – знакам пытання.
Сцежка вузкая, рэчка п'яная
звілістая, безыменная…
Статистика страницы на pesni.guru ▼
Просмотров сегодня: 1