դու կախել ես ինքդ քեզ կարծիքներից հյուսված պարանով աստղերից հուսալով որ կգա ինր-որ մինը նորը կամ հինը ու կապ չունի արտաքինը երբ խոսքը գնում ա պարտվելու մասին միասին, իրար հետ, ուս ուսի գծած քառակուսի մեջը երկուսով երբ զոհվում են հույսերը ծնվում են հույսերը նոր
քանի տարի շնչում եմ ես լռությունը որ թողել ես դու թաղել ես ձյան մեջ մեր սիրած ֆիլմերը որ գարնանը ես նորից իրանց գտնեմ
դու էն ես ինչ կաս անգամ եթե չկաս նույնիսկ երբ որ խմած ես անկողնուն սղմված ես պատճառներով իրանք շատ են ու ծանր իսկ մեխերը մանր ոտերիդ տակ փռած
ու կապ չունի ով ա եղել առաջինը ի սկզբանէ քիչ էր թթվածինը երկուսի համար մի լուսինը երկուսի համար մի աշխարհ 4 պատ, հույզերի 2 փաթեթ մթության մեջ տեղի ունեցածը կմնա մթության մեջ լռության տակ կորուստները ահռելի քո ձայնը անտանելի ես դառնում եմ անկառավարելի
քանի տարի շնչում եմ ես լռությունը որ թողել ես դու թաղել ես ձյան մեջ մեր սիրած ֆիլմերը որ գարնանը ես նորից իրանց գտնեմ