Δεν περάσαν’ όλες κι όλες δύο ώρες Που ‘χεις φύγει κι είμαι ράκος πια σωστό Και στα μάτια μου τα δάκρυα σαν μπόρες Τρέχουνε και δεν έχουνε σταματημό
Κι όλο σκέφτομαι τι κάνεις Κι όλο σκέφτομαι πού είσαι Νιώθεις πως μι’ αγάπη χάνεις Ή με πόνο μ’ εκδικείσαι
Μες στην τρέλα μου την τόση Ψάχνω κάτι να με σώσει Να με κάνει να μη σε ξανασκεφτώ Μα όσο οι ώρες προχωράνε Τα δικά μου νεύρα σπάνε Και με κάνουνε ερείπιο σωστό
Δεν περάσαν’ όλες κι όλες δύο μέρες Κι η ζωή μ ου έχει αλλάξει εντελώς Λες και πέφτω σε γκρεμό σε κατηφόρες Ζω κι αισθάνομαι σαν άνθρωπος τρελός
Κι όλο σκέφτομαι τι κάνεις Κι όλο σκέφτομαι πού είσαι Νιώθεις πως μι’ αγάπη χάνεις Ή με πόνο μ’ εκδικείσαι
Μες στην τρέλα μου την τόση Ψάχνω κάτι να με σώσει Να με κάνει να μη σε ξανασκεφτώ Μα όσο οι ώρες προχωράνε Τα δικά μου νεύρα σπάνε Κ