Yorgunum ve de çok doluyum Bir şeyleri içime atmaktan bıktım Pek de başka şansım yok farkındayım Aklımdasın,hayallerimdesin Bak ben çıkıp bir gün gelip alıcam Seni yanıma herkesi de karşıma İstesem de şu an yapamıyorum Bilirsin engeller var, hepte vardı Konuşmadım,gözlerimle kalbine yalvardım Anlamadın,haklısın benden beklenmez Ama yaptım sen benim evleneceğim kadınsın tatlım Susma nolur bişeyler olsun Yıllardır ben susuyorum artık yeter Ama yanlış zaman yine susucam ve de akışına bırakıcam
Yeni bir gün doğuyor Yine yoksun yanımda Zavallı gönlüm anladı Mahkumum yalnızlığa (x2) Sensiz,ben bensiz,sen sensizken anladım Sizsizken sen varsın hep benim içimde bitmedi hiç Gözlerim doldu kendime ağladım Lise yıllarında köşede bir çocuk vardı Bir de prenses gibi aşkı İkisinin de kolunda başka insanlar Anlatamadılar kıskandılar İçindeki aşkı çocuğun kalbini yaktı Prenses bazen verdi acı Ve de hüzün kokan yıllar başladı Unutulmadı hiç hatıralar Şimdi çocuk pişman,garip bir tebessümle daldı uykusuna bu gece Yastığında onun kokusu artık susması gerekir sustu
Yeni bir gün doğuyor Yine yoksun yanımda Zavallı gönlüm anladı Mahkumum yalnızlığa (x2)