Змрочнасць пракралась у сэрца твае Забыла пра рыцара добрага ды пра мяне Забыла пра бацька роднага ды родную маць Забіла да смерці, тапер цябе нездабраваць
Адмыла ты ручанькі белыя ад той крыві Ды душу тваю мы вратаваць не змаглі Злачынства страшны здзейсніла ты Цяпер толькі смерці тваёй хочам мы
Дзяўчына пабегла ў пячору ўначы Паляўнічыя яе там так і не знайшлі Але ў пячоре жыў стары мядзьведь Там наша дзяўчынка знайшла свой канец
Гэта балада пра дзяўчыну Якая зрадзіла сваёй Бацькаўшчыне Гэта песня пра нашу Айчыну Пра нашых бацькоў, пра нашу Радзіму