I wiecznie dogania czas.
Gdzie go zawsze brak.
Gdy słońce wynurza się z fal.
Ciepła twoich rąk.
Choćby i w Awinion.
Blisko są.
I tyka jak zegar puls.
Na oddech, na wyspę snów.
By poczuć, jak stanął czas.
Jak będą do nieba brać.
Статистика страницы на pesni.guru ▼
Просмотров сегодня: 1