Anna: Nie martw się tak o mnie, ja się nie boję! Proszę cię, nie odchodź tak! Nie zamykaj drzwi Już nie muszą wrócić samotności dni... To pierwszy raz jak sięga pamięć Rozumiem już co i jak Pierwszy raz jak sięga pamięć Mamy szansę zmienić świat Dzisiaj razem przetrwamy tę zamieć Więc nie musisz się już bać Bo pierwszy raz jak sięga pamięć Obok będę stać!
Elsa: Anno! Do domu wróć Swym życiem żyj Otwórz wszystkie drzwi, Na światło słońca wyjdź
Anna: Dobrze, ale...
Elsa: Tak, wiem... Pomóc chcesz Lecz lepiej idź! Tak, jestem sama – ale wolna też! Więc odejdź, jeśli chcesz bezpieczna być!
Anna: Już za późno jest!
Elsa: Za późno, na co jest?
Anna: Już o tym dawno każdy wie!
Elsa: O czym każdy wie?
Anna: W Arendelle wciąż sypie, sypie, sypie, sypie śnieg...
Elsa: Jak to?
Anna: No narobiłaś totalnej zimy w całym kraju.
Elsa: W całym kraju?
Anna: Ale spoko, po prostu zrób teraz wiosnę!
Elsa: Nie rozumiesz. Ja... ja nie potrafię!
Anna: Oj potrafisz, uwierz mi! Bo pierwszy raz jak sięga pamięć...
Elsa: Och, wolności sen omamił mnie! Anna: Niepotrzebnie boisz się
Elsa: Nie ucieknę od burz na serca dnie!
Anna: Gdy staniemy ramię w ramię!
Elsa: Ta klątwa ofiar chce
Anna: Naprawimy to, co złe!
Elsa: O, błagam cię, już nie mów nic, już nie!
Anna: Spokojnie!
Elsa: Tu wokół strach!
Anna: Zobaczysz, zniknie mgła!
Elsa: Tu śmierć we łzach!
Anna: Razem wszystko odmienimy!
Elsa: Ach...
Anna: Już nie będzie wiecznej zimy! I staniesz w słońcu dnia Jak ja!