Birinci rədd ol dedi, sonra qal dedi, qalmayacam, Sənli günlər gözəldi amma yadıma salmayacam. Başqası qonaq olsa belə sənin yerinə qoymayacam, Sevmişəm axmağ kimi, bağışla bir də olmuyacağ. Çoxunu aldı sevgi saxlamışam ağlın aznı, Balaca bir qıza görə gecə-gündüz nağıl yazdım. Aydan günəş olmadı , səndən mənə yar olmazdı, Və sən heç düşünmədin ki, şair ürəyi ağrımazmı? Әlləri bumbuzdu ama qəlbinə od qalanır, Boş otaqda səsim gəzir, tüstü gedir, göz qaralır. Küllər sonranın işidi sevgi sönsə köz yaranır, Sən elə təbabətsən ki, zəhərlədin yüz yaramı. Çatıbdı dərdin obaya, gəlibdi əzab elə Әhsən o yara ki, tək yanında qala bilər. Mənə yaxşıyam dedin bəs gedirsən hara belə, Qoyduğun o yerdə yoxamsa haqqını halal elə. Nəqarət:
Tutma əllərimi gecənin sonu, Bir yanan şam qədərdimi dəyərim? Gecən şərə… Üzülmənə dəyməz ki, həyatın şəri mənə gəldi. Lakonik verse:
İndi bütün sabahlar sənin Gəl də bütün olaq yenə Sənə pəncərədən baxmaq istəyər könül Və lakin ayaq səslərinə… şahid olmadı bu küçə Çətirin qırılsin islan istiyərəm içdən içe bu gözyaşımda Dözərəm bir az sənə ya ölümə əgər az qalıbsa Bu qədər tez dayanma mənə varan yol az qabağda Azdım aralığında kipriyinlə saçlarının Azsın ayağların mənə varsın Ya da ki get, başqa birinə varacağsan görmüyüm Onu da buraxmazsan inanıram keçincə körpünü Ama ki sevməmişdim inan, səni bir körpülük İndi sən, birinə yolsan, başqa birinə körpücük Başqa sən tanıdım, getdi. Həm də məni sevərkən Eşqə səni tanıtdım, utandı, məni bilənlər Hələ də bir qadınmı sənin canın alan deyirlər Bir qadındı yarıma kül, yarıma buz tutan mücəhvər Qalanlar oyrəşər gedənler özləm çəkər Elə bir qaldınkı dəniz şamı söndürər Bir müsibət min nəsihətdən yaxşıdı deyirlər Elə bir müsibət oldunki min nəsihətden betər