Laura Omloop - Kleine Maud | Текст песни

• Тексты песен
• Laura Omloop
• Kleine Maud

in Europa en noord Amerika geeft een derde van de kinderen toe dat ze regelmatig andere kinderen pesten.
België scoort vooral slecht bij geweld tussen kinderen. het gaat dan om pesten en vechten.
kinderen met obesitas hebben twee keer zoveel kans om gepest te worden als hun slanke leeftijdsgenootjes
een meisje van 13 wou, afgelopen maandag, zelfmoord plegen na aanhoudende pesterijen door 6 klasgenoten.

dag kleine Maud net zes jaar oud
mama en Erik zijn net getrouwd
je weet dat zij zielsveel van je houd
en hij een droompaleis voor je bouwt

lief en mooi met een lach van goud
vaak ondeugend maar nooit echt stout
kusjes en knuffeltjes krijg je in veelvoud
met zo veel liefde loopt het vast nooit fout

dag kleine Maud de acht jaar voorbij
je wuift voor het laatst naar je lievelingswei
weg van de velden naar een huis in de rij
de grote stad went wel zeggen zij

nieuwe vrienden in een nieuwe klas
je denkt stil dat je vroeger blijer was
een beetje heimwee en een beetje verdriet
klagen is voor watjes dus dat doe je niet

dag kleine Maud net tien dit jaar
je danst en zingt met de zon in je haar
jij en mama zorgen goed voor mekaar
alleen op school voel je je soms wat raar

je gulden lach op je mollige snoet
je slikt je tranen in omdat dat moet
ze roepen biggetje, vreet maar goed
de juf lacht dat het er toch niet toe doet

dag kleine Maud, al twaalf vandaag
thuis aan tafel eet je extra traag
je barst uit in een erge woedevlaag
hoe lang denk je dat ik dit nog verdraag

op de grote school draaide alles om
ze pesten je dood en je weet niet waarom
iedereen noemt je rond dik vet dom
je voelt je zo breekbaar, klein en stom

je wilt niet uit bed, om de grote pret
ze hebben je schaakmat gezet
Facebook noemt je dik en moddervet
met breedbeeld foto’s van je buik op het net

wat moet je nu, waar kan je naartoe
weg uit die hel maar je weet niet hoe
is er dan niemand die je helpen wil
je wil mama sparen en dus zwijg je stil

maar toen op die eerste koude dag
pikte ze je kleren, onder luid gelach
in je hoofd was er de boom
op weg naar huis alleen een houten ponton

dat was te veel om te slikken
op jou zouden ze nooit meer mikken
toen op het dak de lucht zo wijd
sprong je naar eeuwige gewichtloosheid

Laura Omloop еще тексты