Ja zaŭtra pajedu ŭ viosku,
Pakinu vam šum haradzki.
U vioscy ŭsio lohka i prosta,
Tam adpačyvajuć mazhi.
Nia budu hladzieć u televizar,
Zakinu na čas internet,
Zabudu pra kryzis i vizy,
I pra N.R.M.a turne.
Ale ž tam i šeršni i vosy,
Žuki, kamary, žamiara.
Nie, ja nie pajedu ŭ viosku,
Jašče nie pryśpieła para.
A ŭ horadzie horača, pylna,
Rabočyja plitku kładuć,
Ad vychłapaŭ aŭtamabilnych
Niama jak nasamreč dychnuć.
Tamu ja pajedu na viosku,
Ŭsiotki pryśpieła para.
A vy zastavajciesia ŭ Miensku,
Hladzicie vajskovy parad.
A ŭ vioscy susied skaža:
«Volski, nali mnie, Lavonie, sto hram».
Nie, ja nie pajedu ŭ viosku,
Jašče nie pryśpieła para.
Pajedu albo pačakaju,
Pryśpieła para albo nie.
Što zrobiš, kali voś takaja
Durnaja natura ŭ mianie.
Lavon Volski еще тексты
Оценка текста
Статистика страницы на pesni.guru ▼
Просмотров сегодня: 4