Ужо ня першыя суткі ідзе барацьба, Кватэра як фронт, ну а мы як салдаты. Мой батальёнчык гіне дарма Перад моц'ю тваёй ашалелай армады. Позіркаў стрэля ня змогуць прабіць Маю абыякавасці абарону... Ніводны мужчына ня здолее жыць, Калі будзе цярпець усе тваі забабоны.
Пр Ты ня зменіш мяне як старыя шпалеры, Я не здольны трываць твае умовы, Ні кроку назад і ні кроку наперад, І позна ўжо распачынаць перамовы.
З раніцы ты перайшла ў наступленне - Вядома, што толькі чакала нагоды. Я як паляк без ўзбраення Ў верасні трыццаць дзевятага году. Позіркаў стрэля ня змогуць прабіць Маю абыякавасці абарону... Ніводны мужчына ня здолее жыць, Калі будзе цярпець усе тваі забабоны.