aluştadan esken yelçik yüzüme urdu balalığım keçken evge köz yaşım tüşti men bu yerde yaşalmadım yaşlığıma toyalmadım vatanıma asret oldum, ey, güzel kırım keze-keze toyalmadım çoq yerlerni koralmadım nasıl güzel vatanımsıñ ey, güzel kırım.
bağçalarnıñ meyvaları bal ile şerbet suvlarıñnı içe-içe toyalmadım men, yeşil dağlar kuldi maña tatar kaytıp keldi saña quçağıñnı aç sen maña men bu yerde yaşalmadım yaşlığıma toyalmadım vatanıma asret oldum, ey, güzel kırım
yürdim seniñ yollarında seve-seve men, vatanımda yaşamağa pek isterim men, alıp keldim selam saña saña asret milletiñden quçağıñnı aç sen maña men bu yerde yaşalmadım yaşlığıma toyalmadım vatanıma asret oldum, ey, güzel kırım
türkünün dördüncü kuplesi daha sonra, kimliği bilinmeyen kişi tarafından yazıldı:
bala-çağa vatanım dep, közyaşın töke kartlarımız elini cayıp, duvalar ete. men bu yerde yaşalmadım yaşlığıma toyalmadım vatanıma asret oldum, ey, güzel kırım