Έχει μείνει καφές στο φλιτζάνι και στο τζάμι σταγόνες βροχή που πολύ μ' αγαπάς δε μου φτάνει που πολύ σ' αγαπώ δεν αρκεί Νιώθω μόνη πολύ και φοβάμαι και δε θέλω αλήθεια να πω όσα έχεις αφήσει μιλάνε όσα γύρω κοιτώ όλα έχουν φωνή σ' αγαπώ Γιατί έξω έχει κρύο και με έχει πιάσει μια στενοχώρια γιατί έξω έχει κρύο και εμείς οι δύο είμαστε χώρια
Έχω ένα φιλί να θυμάμαι ένα χάδι και μια σου ματιά η αγάπη ρωτάω που νά 'ναι I’m asking where could be love κι ούτε εσύ δε μου λές τώρα πια
Εγώ έχω κρυφτεί στο σκοτάδι και να θες δε μπορείς να με δεις το φιλί σου δε φέγγει το βράδυ κι όσο κι αν προσπαθείς δε μπορείς σ' αγαπώ να μου πεις