Ես տաքուկ հողի մեջ կթաղեմ խաղողի կորիզները, համբույրով ծածկելով նրա վազը, ողկույզն եմ քաղում, կանչելու եմ հյուրեր, ու պիտի սրտիս մեշ երգի սերը: Այլապես էլ ինչյու եմ ապրում այս հավերժ աշխարհում:
Հավաքվե՛ք իմ հյուրեր, իմ սեղանը պատրաստ է այսօ՛ր էլ, ասացե՛ք ճշմարիտ, իմ մասին դուք ինչպես եք խորհում: Մեղքերիս թողություն պիտի տա Երկնային Թագավորը: Այլապես էլ ինչյու եմ ապրում այս հավերժ աշխարհում։