Ես տաքուկ հողի մէջ կթաղեմ խաղողի կորիզները, Համբոյրով ծածկելով նրա վազը, ողկոյզն եմ քաղում, Կանչելու եմ հիւրեր, ու պիտի սրտիս մէջ երգի սերը: Այլապէս էլ ինչու եմ ապրում այս յաւերժ աշխարհում:
Հաւաքուէ՛ք իմ հիւրեր, իմ սեղանը պատրաստ է այսօ՛ր էլ, Ասացէ՛ք ճշմարիտ, իմ մասին դուք ինչպէս էք խորհում: Մեղքերիս թողութիւն պիտի տա Երկնային Թագաւորը: Այլապէս էլ ինչու եմ ապրում այս յաւերժ աշխարհում:
Մուգ կարմիր զգեստով դիցուհիս ինձ համար երգելու է Սեւ սպիտակս հագած ես գլուխս եմ իր դէմ խոնարհում Տարուելու եմ երգով եւ սիրուց ու վշտից մեռնելու եմ Այլապէս էլ ինչու եմ ապրում այս յաւերժ աշխարհում:
Ու երբ ողջ անկիւնները լցուի սաւառնող մթնշաղը, Թող կրկին ու կրկին սլանան իմ առջեւ երերուն Սպիտակ ցուլն ու արծիւը կապոյտ ու ոսկէ ձկնիշխանը, Այլապէս էլ ինչու եմ ապրում այս յաւերժ աշխարհում: