Uisce a’ teacht a’ breathnú orm Ag fanacht siar Ag fanacht siar ar dhuine Uisce a’ teacht a’ breathnú orm Ag feitheamh, ag feitheamh ar dhuine éigin. Ós do chomhair an saol ‘tá thart Is mise tréigthe san am fadó Ag caitheamh ama go mall réidh Ag fiafraí díom “Cén fáth, cén fáth?” Ar chuaigh siad thart i ngan fhios dom Nó an dall atáim? De bharr an t-uisce ...
Ní fhacamar an téacs bhí romhainn Níor thomhaiseamar céard bhí le teacht Ag sciobadh linn aislingí ár dtodhchaí
Is chuireamar amach faoin ngrian iad Nocht, mar rabhchán do ‘chuile dhuine A rinne faillí Tar a mhic, is mar seo atá sé Mar chailín cúthail faiteach Nó athrú aimsire geimhridh Mar chúis le briseadh chroí Is a bhanríon mo chroí Le mo smaointe aoibhne áille Imithe i bhfad uaim Is mé buartha le h-Uisce a‘ teacht...
Is mé ag feithimh Ag feitheamh Le banríon mo chroí