Σου ζητούσα ν΄απαντήσεις αν αντέχεις να μ΄αφήσεις μ΄έναν άλλον αν θες πας εσύ ποτέ Και μου είπες αν το κάνω να το ξέρεις θα πεθάνω στη ζωή μου δε θα σ΄αρνηθώ ποτέ
Σε ρωτούσα αν τελειώσει σαν το χιόνι αν θα λιώσει κι αν πεθάνει η αγάπη αυτή ποτέ Κι απαντούσες μη φοβάσαι σ΄αγαπώ να το θυμάσαι δε θ΄αφήσω να χαθείς εσύ ποτέ
Ποτέ...ποτέ μη λες ποτέ Ποτέ...ποτέ μη λες ποτέ
Ξαφνικά με αφήνεις τηλέφωνα κλείνεις χωρίς εξηγήσεις χωρίς ένα γεια ξαφνικά μ΄αποφεύγεις σηκώνεσαι φεύγεις και ούτε σε νοιάζει αν ζω τελικά Σου΄χα πει μη μ΄αφήσεις και μου΄πες ποτέ
Ποτέ...ποτέ μη λες ποτέ Ποτέ...ποτέ μη λες ποτέ
Σε ρωτούσα κάθε βράδυ ποιο φιλί ποιο ξένο χάδι θα΄ναι αιτία να χαθούμε εμείς ποτέ Κι ορκιζόσουν στη ζωή σου πως για πάντα η πνοή σου θα΄μαι εγώ και δε θα πας αλλού ποτέ