Via amo fortigas min nun. Diru - ĉu eble la samo Okazas ie sub nia sun'?
Vidu jen - salutas nin maten', Ni paŝas vojon al eden', Do ĝis la nokto dauru scen' De ĝojo kaj seren'.
Mil imagoj en la fon', Frenezas la memor', Restu malliberigita en prizon', Prizon de mia kor'.
Via amo fortigas min nun. Diru - ĉu eble la samo Okazas ie sub nia sun'? Kaj via vorto konsolas min, jes. Nepre longe ĝis la morto, Ho kara, nutru min per kares'.
Venu tuj kaj trankviligu min, Mi sonĝis pri malvarma fin'. Do ĝis tagiĝo mi kisu vin, Vi estu la Diin'.
Mil imagoj en la fon', Frenezas la memor', Restu malliberigita en prizon', Prizon de mia kor'.
Via amo fortigas min nun. Diru - ĉu eble la samo Okazas ie sub nia sun'? Kaj via vorto konsolas min, jes. Nepre longe ĝis la morto, Ho kara, nutru min per kares'.
Via amo fortigas min nun. Diru - ĉu eble la samo Okazas ie sub nia sun'? Kaj via vorto konsolas min, jes. Nepre longe ĝis la morto, Ho kara, nutru min per kares'.