Δεν μπορώ να καταλάβω δεν μπορώ πως φτάσαμε εγώ και συ να μην υπάρχουμε μαζί Ευτυχώς σε είδε ένας κοινός γνωστός συνέχεια μίλαγες για μας μετάνιωσες μα δεν τολμάς
Θέλω ξανά τα φιλιά σου, το τηλεφώνημά σου βιάσου μου έλειψες πολύ Θέλω ξανά τ’ όνομά σου και τα χαμόγελά σου βιάσου, δεν έχω αναπνοή...
Δυνατή σε όλους δείχνω δυνατή μα όταν σπίτι μου γυρνώ σε σκέφτομαι, μελαγχολώ Μα προχτές σε μια κουβέντα απ’ αυτές που οι φίλες λένε μυστικά με πιάσαν τ’ αναφιλητά