Qyteti fle, edhe ti zgjuar rri nate e gjate, shoh pertej, erresire. E nje ze nga shpirti vjen, filloj e flas, edhe dyer, dritat nje nga nje i hap, e filloj kendoj. Tingujt piano e vjeter kaq prane m'i sjell, nate behet dite, sketerra behet shprese, e vazhdoj kendoj. Cdo mengjes,kengen marr me notat flas pershendetje kalimtare, vec pak muzike.
Vec nje fllad muzike kur te vjen nga larg shuan gjithe trishtimin, dhimbja mbetet pas vetem kur kendoj. Tingujt piano e vjeter kaq prane m'i sjell, lotet derdhin shi, pas tyre lind nje diell, vetem kur kendoj.
E ti qan, psheretin, endrren largon. Vetem je, si une sot, pianon hap. Notat thurrin tinguj, gjithe qytetin zgjojne, ne k'te nate dhe yjet bashke me ne jetojne, me ne jetojne. E nje ze nga shpirti vjen, filloj, kendoj, muziken ndiej e me te jetoj, kur kendoj.
Vetem kur te prek ty ndiej se n'jeten time jam vetem kur te prek jeten marr. Tingujt sa degjoj, e muziken ndiej, e me te jetoj, kur kendoj. Vec nje fllad muzike kur me vjen nga larg muziken ndiej e me te jetoj, kur kendoj.