Вечны рай Не будзе больш, варынтаў нуль. Не шукай Учарашні дождж. Саджуся я за руль. Як кожны раз Проста пада мной Суцэльная ляціць, І ў адказ Усё, што я магу - Не тармазіць, бо
Вечна ты страляеш першай І трапляеш у кропку невяртання, Без права на чаканне цішыні, Толькі Ад гэтага мала толку, Не дапаможа. І чакаем суткамі Выкліканыя хуткія.
За спіной Пакінуць усё Варта аднаму, Уплятаць У жыццё Чарговую лухту. А на стале Адмяраюць час Лекі ад віны, Ім не паспець Выратаваць нас. Мне не звані, бо
Вечна ты страляеш першым І трапляеш у кропку невяртання, Без права на чаканне цішыні, Толькі Ад гэтага мала толку, Не дапаможа. І чакаем суткамі Выкліканыя хуткія.