Ружовыя не мы – шэрыя, шэрыя, як здані. А мы з табой адны. Мы – дэльфіны, мы дэльфіны ў небе сінім. І мы ляцім туды, дзе не будзе лёс марнаваць наш час, А гэта значыць, Што ўсе мы вольныя, Толькі не трымай, не трымай ты нас горад.
Няхай усё ціха спіць. Не будзі, не будзі – не трэба. Усе дзверы зачыніць, І ключы, і ключы на сметнік Кветкі Ты ціха пакладзі, І махні рукой – гэта будзе знак. Усё зразумеем і пойдзем за табой. Не глядзець назад, Ведай гэта так проста.
Адказы ў лістах Даляцяць, даляцяць аднойчы. Усё потым, а пакуль Ты смакуй, Ты смакуй усе ночы, Тыя, што давялося нам Захаваць-схаваць У памяць назаўжды, Дзе мы дэльфіны с крыламі вольнымі, Бы анёлы мы І ратуем нас самі…