Maryla Rodowicz - Szparka sekretarka | Текст песни

• Тексты песен
• Maryla Rodowicz
• Szparka sekretarka

Beze mnie byłbyś zbytkiem łaski, duchowo całkiem niezebranym.
Niepewnym, jak ruchome piaski, chudym jak klatka na bociany.
To ja, to ja, to ja, przyłbica twoja i ostoja.
Ja jestem czujna, ja jestem zwarta, ja jestem szparka, ja sekretarka. a, a, a!
Gdy twoje córy gryzą pazury,
gdy twoje żony piłują szpony.
Twoi rodzice trwonią krwawicę,
stroszą na głowie swoje sitowie twoi synowie/x2

To ja zatwierdzam twoje premie, ja „trzynastkami” łatam kieszeń.
Z drogi usuwam ci kamienie, oraczem jestem i lemieszem, hm, hm, hm.
Ja jestem twoją krową mleczną, Temidą jetem w każdych sporach.
Ja jestem władzą ostateczną, bo tu już nie ma dyrektora.
Gdy twoje córy gryzą pazury,
gdy twoje żony piłują szpony.
Twoi rodzice trwonią krwawicę,
stroszą na głowie swoje sitowie twoi synowie/x2
Gdy Ci się nadto w głowie kręci albo moralnie stoisz marnie. Spędzają sen gipsowi święci, kto im wygarnie dyscyplinarnie? O, o, o!
To ja, to ja, to ja, przyłbica twoja i ostoja.
Choć zalatana, nieubłagana, dajcie mi „gana”, będzie nagana. O, o, o!
Gdy twoje córy gryzą pazury,
gdy twoje żony piłują szpony.
Twoi rodzice trwonią krwawicę,
stroszą na głowie swoje sitowie twoi synowie/x2
/Przegrywka/
To ja, to ja, to ja, przyłbica twoja i ostoja.
Ja jestem czujna, ja jestem zwarta, ja jestem szparka, ja sekretarka. a, a, a!
Gdy twoje córy gryzą pazury,
gdy twoje żony piłują szpony.
Twoi rodzice trwonią krwawicę,
stroszą na głowie swoje sitowie twoi synowie