Master - Chemi Tvalit | Текст песни

• Тексты песен
• Master
• Chemi Tvalit

ვიღაც თვალს არიდებს,იმას რაც გარშემო ხდება.ვიღაც ხმას არ იღებსდა ისევ დინებას მიჰყვება. ერთი რაც მაფიქრებს, იმედი, რომელიც ბოლოს კვდებადა მერე ხვალ რა იქნება მართლა არ ვიცი, ხვალ რა იქნება მართლა არ ვიცი...
ეს სიმღერა იმ ფაქტებისგან შედგება,
რაც არ მომწონს და მართლა გულზე მხვდება.
არა ეს სიმღერა მე არ შემეხება,
უბრალოდ გეტყვი რაც გარშემო ხდება - ჩემი თვალით.
ჯერ კიდევ გუშინ შენთან წრუპავდა ღვინოს,
დღეს კი უკვე ფიქრობს, რა გატკინოს
რაზე დაგცინოს, რა გაწყენინოს
ოღონდ ისე, რომ სტუმრად კიდევ შემოგირბინოს
პირისპირ თითქმოს მართლა,
გულით გიწვდის ხელს
არადა, როგორ ნატრობს ფეხი გადაგიბრუნდეს,
რომ დაფიქრდე ისე მიზანი აქვს ნეტა რის?
არაფერი უბრალოდ უყვარს ყურება სეირის.
არაფრის მაქნისები პოეტს უწუნებენ სტროფებს
აქ სამკურნალოები დასცინიან ავადმყოფებს.
ეს ლაწირაკები პატივს არ სცემენ პედაგოგებს
ბაძავენ ვითომ ტიპებს - უზრდელ ლოხებს
აქ ყველა მცოდნეა, აქ ყველა პროფესორია,
ყველა მაღალი დონეა, აქ ყველა სწორია
აქ სიტყვის მასალად გეტყვიან „ბრატს“,
აქ შეგაგინებენ, გაგლანძღავენ, ტალახს გესვრიან სრულიად უცხო კაცს
აქ ერთ ქვაბში ხარშავენ პროკურორს და ადვოკატს
ბავშვები აიფონში კარგავენ ბავშვობას
არაფრად აგდებენ ტრადიციებს,
კლავიატურით იოკებენ ქუჩურ ამბიციებს.
მე არ მესმის და არ ვიცი, სხვა თუ გაიგებს
ქართველი მატჩის წინ რატომ უჩოქებს შვაინშტაიგერს,
მე არ ვამბობ, რომ გაუხარდებოდა გერმანელთა გოლი
უბრალოდ ბავშვებს უნდა ვუთხრათ რა არის სწორი.
ვიღაცას ეცინება - მე კი მიშლის ნერვებს,
გარდაცვლილ ბაბუასთან ტიპები იღებენ „სელფებს“,
ბნელებს არ უყვართ ყოფნა შუქზე,
პანაშვიდზე აღარ ადიან უსამძიმრებენ ფეისბუქზე.
ადათ წესებს სვრიან ტალახში,
სასტავს თანამედროვეობა ერევა მარაზმში
გასამართლებლად მოგიგონებენ მიზეზს ათასს,
შეგაფურთხებენ და ამას დაარქმევენ აზრის გამოხატვას!
კაცს აფასებენ მანქანებით, ფულით და ბაითებით
გოგოს კი აფასებენ ფეისბუქზე ლაიქებით,
თავს იწონებენ სპორტული „ნაიკებით“,
მე დავდივარ მოსკოვში, ვაგზალზე ნაყიდი მაიკებით.
მერე რა? ვინ ნაკლები ვინ მეტი?
ყველა ვერ გახდება პრეზიდნტი
სიგარეტი სიგარეტია გინდ „ასტრა“ გინდ „კენტი“,
ცოდვებს ვერ გაქვითავს ვერც „ბენცი“, ვერც „ბენტლი“.
ვისთვის კაზინოში ფულის ყრაც ჰობია,
ზოგს აწუხებს ნულზე დარჩენის ფობია
მე ვიცნობ ბიჭს, რომელიც მეტროსთან ყიდის წიგნებს,
დამიჯერე ის ყველას გვჯობია.
ცალკე გოგოების ვითომ სულიერება,
რომ სიყვარულს ურჩევნია „X5“-ში ფერება
ის ყოველღამე 3000 „ფრიენდს“ ანახებს საცვალს
მთავარია მისი ბოზობა არავინ დაწვას.
ყველა პატიოსნობს, ნუ ვითომ პატიოსნობს
ამბობს, რომ გამოსწორდება და მავნე ჩვევებს მოსპობს.
უმიზნებს ნიუ იორკს არ იკადრებს ბოსტონს
იქ უფრო კარგია ნუ თბილისის პონტი არ მოსწონს.
ყველა ვინც გაიხადა ყველა ვინც გადაგვარდა,
ტელევიზიამ არ გამაზა მათი პროპაგანდა,
რამდენი ნიჭიერი კაცი მართლა აღმოჩენა,
მაგრამ ამათ ფორმატს არ უნდა მათი გამოჩენა.
ანგელოზი არა ვარ, მეც ბევრს ვცოდავ,
ვისთვის ვამბობ კრისტალს, ვისთვის ალბათ ვბოდავ.
ჩემი ქალაქიდან შორს, წელში გამართულად,

Master еще тексты