Eşyalar toplanmış seninle birlikte Anılar saçılmış odaya her yere Sevdiğim o koku yok artık bu evde Sen kıyıda köşede gülüşün kaybolmuş
Ne olur terk etme yalnızlık çok acı Bu renksiz dünyayı sevmiştik birlikte sen kadınım, Hatırla o günü karşı ki sokakta Seni öptüğümü ilk defa hayatta
Kollarımda benim ilkbahar sabahım sen kadınım, kadınım Bana bıraktığın bütün bu hayatın Yaşanan aşkların değeri yok artık Ben sensiz olamam artık anlıyorum,
Sen Şimdi çok yalnızım n’olur kal benimle O kapıyı kapat elini ver bana Dışarıda yalnız, yalnız üşüyorsun sen