1. Połóż mnie jak pieczęć na swoim sercu jak pieczęć na swoim ramieniu bo jak śmierć potężna jest miłość a zazdrość jej mocna jak otchłań.
2. Kim jest ta, co się wyłania z pustyni, wśród słupów dymu. Owiana wonią mirry i kadzidła, i wszelkich wonności.
3. Zaklinam was, córki Jerozolimskie, na gazele i na łanie pól; nie budźcie ze snu ukochanej, dopóki nie zechce sama.
4. Jak piękna jest miłość Twoja siostro ma, oblubienico, miłość twoja słodsza od wina a woń olejków nad wszystkie balsamy.
Ref.: Bo jak śmierć potężna jest miłość a zazdrość jej nieprzejednana jak szeol. Żar jej to żar ognia, Płomień Pański. Wody wielkie nie zdołają ugasić miłości, nie zatopią, nie zatopią jej rzeki.